بررسی موارد خونریزی خودبخودی مغز در بیمارستان سینا در سال های ۸۰-۱۳۷۷

مقدمه: در میان سکته های مغزی، خونریزی های مغزی از نظر شیوع پس از سکته های ایسکمیک قرار می گیرند ولی مرگ و میر بیشتری نسبت به آنها در مرحله حاد بیماری دارند. هدف این مطالعه بررسی موارد مرگ و علل مؤثر بر آن در بیماران مبتلا به خونریزی اولیه مغز بود.   روش کار: این مطالعه، یک مطالعه مقطعی است که در طی 3 سال بر روی 121 بیمار با خونریزی اولیه مغز ich) ) انجام شده است.   نتایج: در این بررسی 65% بیماران در سنین 60 تا 80 سال بودند و3/68 % آنها، سابقه فشار خون داشتند، شایعترین محل های خونریزی هسته های قاعده ای و نیمکره های مغزی بودند. میزان مرگ و میر بیمارستانی 1/47 % بود و بیشترین موارد در 2 روز اول بستری اتفاق افتاده بود. همچنین از 28 بیماری که در آنها عمل جراحی انجام شده بود، 22 نفر (78 %) فوت نمودند و در گروهی که فقط درمان طبی گرفتند، 1/38 % موارد فوت شدند. بیشتر موارد جراحی در بیماران بدحال انجام شده بود . همچنین شرایط جراحی از قبیل فرد جراح در همه یکسان نبود.   نتیجه گیری: بیشترین موارد مرگ ومیر در دو هفته اول و بخصوص در 2 روز اول اتفاق افتاد و عواملی که در آنالیز تک متغیره به عنوان عامل م ؤ ثر بر پیش آگهی شناخته شدند، شامل سطح هوشیاری، حجم هماتوم، وجود خونریزی داخل بطنی، هیدروسفالی، و شیفت عناصر خط وسط بودند. در این مطالعه، سن، جنس، سابقه فشار خون، متوسط فشار خون حین بستری، دیابت، مصرف سیگار به عنوان عوامل پیش آگهی کننده مرگ و میر شناخته نشدند. در ارتباط با نقش جراحی در خونریزی های اولیه مغزی مطالعات اختصاصی با شرایط مشابه در بیماران کمک کننده خواهند بود.